De heenwedstrijd tegen TVP stond in het teken van Putin. Niet Putten dus. Maar Putin.
Want die was precies die dag zijn buurland binnengevallen.
Corona was goeddeels achter de rug (lees: op de weg van epi- via pan- naar en-demisch).
Time for something completely different. Dacht Putin dat soms?
Is gelukt. Een deel van Oekraïne is met de grond gelijk gemaakt.
Aan weerszijden zijn talloze dodelijke slachtoffers van zinloos, barbaars geweld gevallen.
En hij zit er nóg…..
Veel burgers hebben uit bittere noodzaak een vaak barre overlevingstocht naar het Westen ondernomen. Miljoenen tegelijk. En wij moeten er duizenden opvangen. Misschien wel honderdduizend. Dat moet gewoon.
Want het zijn mensen die geheel tegen hun zin van huis en haard zijn verdreven. En daar het liefst zo snel mogelijk weer naar terug willen.
Naar eigen huis en haard. Of wat daar nog van over is.
Wel hangt de vlag er nog steeds zo bij
Als trots symbool van een stoer land.
Met een president die ons parlement toespreekt.
Dat in zijn handen klapt…..
En ze hopelijk ook ineenslaat (samen met die van ons allen) om massaal steun en hulp te verlenen aan dit zwaar getroffen land en zijn bewoners.
Alles goed en wel, maar wij moesten afgelopen maandag UIT tegen Putten. Ook niet mis.
Ook een soort overlevingstocht. Want we zakken gestaag naar beneden. Steeds dieper naar de bodem van een Poel des Doods. Water aan de lippen (ja WIJ hebben nog water). Zouden we de rest van ons hoofd erboven weten te houden? Pompen of verzuipen?
Dat was de grote vraag vooraf.
Er werden tal van tactisch-strategische plannen gemaakt. Waarbij zelfs het niet willen missen van onze ledenvergadering als argument door ons werd ingebracht om de tegenstander van zijn stuk te brengen. Over clubtrouw gesproken!
Maar dat zijn die Puttertjes ook. Trouw aan hun club. Dus bleven ze terecht op hun stuk staan. En dus gingen Mark en ik 4 april gewoon naar Putten.
Situatie vooraf: Beide teams evenveel punten (14), zij uit een wedstrijd minder.
Dus hoe meer punten we in Putten zouden weten te sprokkelen, of desnoods uit Putten zouden weten te smokkelen, hoe beter.
Immers, onze laatste wedstrijd is tegen REGA en dat is een team wat nog aan kampioenschap kan denken. En die speelden diezelfde 4 april tegen nipt-nog-koploper Gispen…..
Op 4 april werd de hele C-Poel flink opgeschud en benamen de daardoor veroorzaakte stofwolken het zicht op de situatie. Toen die waren opgetrokken bleek de volgende stand bereikt:
Want REGA won met 5-0 van een verzwakt Gispen. En wij sprokkelden 2 punten bij TVP. Maar Peter en Raymond trokken samen net aan het langste eind omdat ik m’n singles weer eens niet kon winnen.
Bert keek toe, telde en zag dat het goed was/ging (voor TVP).
En poseerde (op mijn verzoek) met Peter voor de wedstrijd voor ons, omdat het shirt (toeval bestaat niet) de trotse kleurencombinatie van dat benarde land weer eens terecht naar voren haalt (zie de blauwe biesjes).
(Op verzoek van de heren vraag ik u trouwens vriendelijk om NIET op hun buiken te letten)
Alles overziende (met name de stand), houdt dit in dat wij een nog uitstekende kans hebben om ons te handhaven in de 3e klas.
Hoeven we alleen maar met 5-0 van REGA te winnen…
En waarom niet? Worden zij maar geen kampioen!
En anders:
Tombé, betekent tenslotte: gevallen.
(DUO TVP 3 -Maarssen 2: 3-2 op 04-04-2022)
Reactie plaatsen
Reacties